-
1 infans
infans, antis, m. ou f. [st2]1 [-] incapable de parler, muet. [st2]2 [-] qui ne parle pas encore, bébé, tout petit enfant, tout jeune. [st2]3 [-] qui ne sait pas parler (en parl. d’un orateur). [st2]4 [-] enfantin, puéril. [st2]5 [-] (= infandus): horrible, affreux. - infans, antis, m. f.: - [abcl]a - adj. d'enfant. - [abcl]b - subst. enfant (jusqu'à sept ans). - infantes statuae, Hor.: les muettes statues. - infantia pectora, Ov.: coeurs enfantins. - Scipionem accepimus non infantem fuisse, Cic.: nous avons appris que Scipion n'était pas sans savoir parler. - ab infante, Col.: dès l'enfance. - infans facinus, Att.: crime affreux.* * *infans, antis, m. ou f. [st2]1 [-] incapable de parler, muet. [st2]2 [-] qui ne parle pas encore, bébé, tout petit enfant, tout jeune. [st2]3 [-] qui ne sait pas parler (en parl. d’un orateur). [st2]4 [-] enfantin, puéril. [st2]5 [-] (= infandus): horrible, affreux. - infans, antis, m. f.: - [abcl]a - adj. d'enfant. - [abcl]b - subst. enfant (jusqu'à sept ans). - infantes statuae, Hor.: les muettes statues. - infantia pectora, Ov.: coeurs enfantins. - Scipionem accepimus non infantem fuisse, Cic.: nous avons appris que Scipion n'était pas sans savoir parler. - ab infante, Col.: dès l'enfance. - infans facinus, Att.: crime affreux.* * *Infans, infantis, com. gen. Substantiuum. Cic. Enfant.\Remouere infantem. Plin. Sevrer.\Infans, De brutis et auibus etiam dicitur. Plin. Les petits.\Infans boletus. Plin. Qui est encore petit, Qui ne commence que de sortir de terre.\Infans. Cic. Qui n'ha non plus de grace en parler qu'un enfant, Qui n'ha nulle grace de dire et expliquer ce qu'il entend, Qui n'ha nulle maniere ne ordre de dire.\Nihil Lentulo infantius. Cic. Ayant moins de grace à dire que Lentulus.\Pudor infans. Horat. Honte qui fait perdre la parolle. -
2 infans
infans infans, ntis немой, неговорящий -
3 infans
infans infans, ntis m, f дитя -
4 īnfāns
īnfāns fantis, adj. with comp. and sup. [2 in + for], that cannot speak, without speech, mute, speechless: statuae, H.: filium, cum infans esset, locutum.—Poor of speech, not eloquent: homines: pudor, i. e. embarrassment, H.: nihil accusatore infantius: ne infantissimus existimarer, incapable of speaking.—Not able to speak, young, little, infant pueri: pupilla: puella, H.: ova, fresh, O.— As subst m. and f a little child, infant, babe: natura movet infantem: infantibus parcere, Cs.: rusticus, Iu.: infantumque animae flentes, V.: formosissimus, O.: in utero matris, L.—Of an infant, infantine: Pectora, O.: os, O.: umbrae, of departed infants, O.—Childish, silly: illa omnia fuere infantia.* * *I(gen.), infantis ADJspeechless, inarticulate; new born; childish, foolishIIinfant; child (Bee) -
5 infans
infans, antis, c., babe, child. -
6 infans
īn-fāns, antis (in u. fari), I) der nicht reden kann, stumm, A) im allg., Cic. de div. 1, 121; vgl. Gell. 5, 9 in. – übtr., statua, Hor. sat. 2, 5, 40. – B) prägn., v. Kindern, die noch nicht recht sprechen können, adi. = noch sehr jung, noch klein, subst. comm. = ein kleines Kind, 1) eig. u. meton.: a) eig.: filius, Cic.: pueri, Cic.: puer infans semestris, ein kleiner Kn. von sechs Monaten, Val. Max.: infantes conditores urbis, v. Romulus u. Remus, Liv.: infantior quam meus est mulio, Varro sat. Men. 367. – subst. comm., Abl. immer infante, α) ein kleines Kind, ingenuus inf. semestris, Liv.: infantibus parcere, Caes.: infantem suam reportavit, Quint.: quartum intra mensem defunctā infante, Tac.: infantes parentibus orbatae, Plin. ep.: natus infans, ein neugeborenes K., Vitr. u.a.: dass. editus infans, Plin.: ab infante, Colum., u. (v. mehreren) ab infantibus, Cels., von Kindheit an. – β) ein Kind im Mutterleibe, Liv. u.a.; vgl. Ruhnken Suet. Aug. 63, 1. – b) meton.: α) (poet.) = kindlich, Kindes-, pectora infantia, Ov.: infanti vagiat ore puer, kindlich lallend, Ov.; vgl. Heinsius Ov. her. 9, 86. – β) kindisch, läppisch, omnia fuere infantia, Cic. ad Att. 10, 18, 1: velut infans effīcitur, er wird kindisch, Plin. Val. 1, 1. – 2) übtr., noch jung, catuli, Plin.: boletus, ein junger Pilz, Plin.: si infans fuerit aetas patientis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 77. – II) der sich nicht zu reden getraut = ohne Gabe der Rede, ohne Rednergabe, nicht beredt, a) eig.: infantes et insipientes homines (Ggstz. magni ac diserti homines), Cic.: nihil accusatore Lentulo infantius, Cic.: ne infantissimus existimarer, Cic.: dum caute et expedite loqui volunt, infantissimi reperiuntur, Cornif. rhet.: largire comptum carmen infantissimo, Prud. perist. 10, 3: – poet. übtr., pudor, unberedte (verlegene Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen auffallenden Mangel der Rede, aber auch keinen ganz beredten Ausdruck, Cic. Brut. 101. – III) passiv = infandus, unaussprechlich, unerhört, facinus, Acc. tr. 189. – / Nbf. īnfās, Corp. inscr. Lat. 6, 520. – Genet. Plur. gew. infantium (zB. Liv. 10, 23, 12); doch auch infantum, Plin. ep. 6, 20, 14 K.
-
7 infans
īn-fāns, antis (in u. fari), I) der nicht reden kann, stumm, A) im allg., Cic. de div. 1, 121; vgl. Gell. 5, 9 in. – übtr., statua, Hor. sat. 2, 5, 40. – B) prägn., v. Kindern, die noch nicht recht sprechen können, adi. = noch sehr jung, noch klein, subst. comm. = ein kleines Kind, 1) eig. u. meton.: a) eig.: filius, Cic.: pueri, Cic.: puer infans semestris, ein kleiner Kn. von sechs Monaten, Val. Max.: infantes conditores urbis, v. Romulus u. Remus, Liv.: infantior quam meus est mulio, Varro sat. Men. 367. – subst. comm., Abl. immer infante, α) ein kleines Kind, ingenuus inf. semestris, Liv.: infantibus parcere, Caes.: infantem suam reportavit, Quint.: quartum intra mensem defunctā infante, Tac.: infantes parentibus orbatae, Plin. ep.: natus infans, ein neugeborenes K., Vitr. u.a.: dass. editus infans, Plin.: ab infante, Colum., u. (v. mehreren) ab infantibus, Cels., von Kindheit an. – β) ein Kind im Mutterleibe, Liv. u.a.; vgl. Ruhnken Suet. Aug. 63, 1. – b) meton.: α) (poet.) = kindlich, Kindes-, pectora infantia, Ov.: infanti vagiat ore puer, kindlich lallend, Ov.; vgl. Heinsius Ov. her. 9, 86. – β) kindisch, läppisch, omnia fuere infantia, Cic. ad Att. 10, 18, 1: velut infans effīcitur, er wird kindisch, Plin. Val. 1, 1. – 2) übtr., noch jung, catuli, Plin.: boletus, ein junger Pilz, Plin.: si infans fuerit aetas patientis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 77. – II)————der sich nicht zu reden getraut = ohne Gabe der Rede, ohne Rednergabe, nicht beredt, a) eig.: infantes et insipientes homines (Ggstz. magni ac diserti homines), Cic.: nihil accusatore Lentulo infantius, Cic.: ne infantissimus existimarer, Cic.: dum caute et expedite loqui volunt, infantissimi reperiuntur, Cornif. rhet.: largire comptum carmen infantissimo, Prud. perist. 10, 3: – poet. übtr., pudor, unberedte (verlegene Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen auffallenden Mangel der Rede, aber auch keinen ganz beredten Ausdruck, Cic. Brut. 101. – III) passiv = infandus, unaussprechlich, unerhört, facinus, Acc. tr. 189. – ⇒ Nbf. īnfās, Corp. inscr. Lat. 6, 520. – Genet. Plur. gew. infantium (zB. Liv. 10, 23, 12); doch auch infantum, Plin. ep. 6, 20, 14 K. -
8 infans
in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):II.seu rubra Canicula findet Infantes statuas,
Hor. S. 2, 5, 40:filius Croesi,
Gell. 5, 9, 1:scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,
Cic. Div. 1, 53, 121.—Transf., not capable of speech, not eloquent:B.infantes et insipientes homines,
Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,
Cic. Q. Fr. 3, 4 init. — Sup.:ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,
incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,
id. Brut. 26, 101.—Not yet able to speak, young, little, infant:III. a.infantes pueri,
Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:infantium puerorum incunabula,
Cic. Rosc. Am. 53, 153:pupilla,
id. Verr. 2, 1, 58, § 153:filius,
id. Clu. 9, 27:filia,
Suet. Ner. 35.—Of the young of the brute creation: pulli,
Plin. 10, 33, 49, § 92:catuli,
id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:boletus,
Plin. 22, 22, 46, § 93:ova,
fresh, Ov. M. 4, 518.—In gen., a young or little child, an infant, babe:b. B.natura movet infantem,
Cic. Fin. 2, 11, 33:non mulieribus, non infantibus pepercerunt,
Caes. B. G. 7, 28:parvi,
Lucr. 1, 184:in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,
Liv. 31, 12 med.:rusticus,
Juv. 3, 176; 9, 60:crassus,
id. 13, 163; 14, 168:infantem suam reportavit,
Quint. 6, 1, 39:infantumque animae flentes,
Verg. A. 6, 427:semestris,
Liv. 21, 62:ab infante,
from infancy, Col. 1, 8, 2; so,ab infantibus (of more than one),
Cels. 7, 7, 15.—Of or belonging to an infant, infantine:C.pectoraque absorbent avidis infantia linguis,
Ov. F. 6, 145:infantia ossa,
id. M. 4, 517:guttura,
id. ib. 4, 229:tutus ut infanti vagiat ore puer,
id. F. 4, 208:manus,
id. H. 9, 86:umbrae,
of departed infants, id. ib. 11, 119.—Childish, like a child. —Hence,1.Silly:2. IV.illa Hortensiana omnia fuere infantia,
Cic. Att. 10, 18, 1.—For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.). -
9 infans
I īn-fāns, antis adj. [ for ]1) неговорящий, немой, безмолвный ( statua H)2) лишённый дара слова, некрасноречивый ( homo C)3) маленький, молоденький, нежный (puer O; catulus, boletus PM); ребяческий, детский, младенческий ( ora O); наивный (omnia haec infantia sunt C)II īnfāns, antis m. f.дитя, младенец, ребёнок (прибл. до 7 года жизни)natus i. Vtr и editus i. PM — новорождённый ребёнокinfantes conditores urbis L — Romulus et Remusab infante Col (ab infantibus CC) — с (самого) детства -
10 infans
,ntis m,fдитя, ребёнок (до 2 лет) -
11 infans
неговорящий, малолетний ниже 7 лет, = minor VII annis (1. 18 C. 6, 30, cf. fari § 10 J. 3, 19. cf. 1. 32 § 2 D. 41, 2. Gai. III. 109); (1. 37 § 1 D. 36, 1. 1. 7 § 1 D. 37, 1. cf. 1. 18 C. cit. 1. 60 D. 6, 1. 1. 12 § 3 D. 7, 1. cf. 1. 55 eod.).Латинско-русский словарь к источникам римского права > infans
-
12 infáns
[\infánst, \infánsa, \infánsok] tört. инфант -
13 infáns
(DE) Infant {r} -
14 infans
,ntis m,fдитя, ребёнок (до 2 лет) -
15 infans
(m = f = n), infantis (gen.sg.)неговорящий; subst. m, f дитя, младенец -
16 Benthalbella infans
—1. LAT Benthalbella infans Zugmayer2. RUS бентальбелла f Цугмайера3. ENG Zugmayer’s pearleye4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Benthalbella infans
-
17 ребёнок
infans, ntis m -
18 дитя
infans ntis, m., f -
19 Дитя
- infans; puer; suboles (producere subolem; imperatorum; deorum); partus; parvulus; natus; -
20 Малыш
- infans; puerulus; pusio;
См. также в других словарях:
Infans — (lat.), Kind, das noch nicht reden kann; 2) (Rechtsw.), Kind unter sieben Jahren, s.u. Alter 2) B); 3) im Mittelalter der Sohn eines Dynasten u. anderer Edlen; daher Infantafĭcum, Apanage. Daher Infant, Titel, den in Spanien u. Portugal die… … Pierer's Universal-Lexikon
Infans — (lat.), Kind, das noch nicht sprechen kann; in Rechtssachen das Kind unter sieben Jahren (s. Alter, S. 385 f.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Infans — Infans, lat., Kind; infantia, Unmündigkeit bis zum 7. Lebensjahre; infanticidium, Kindsmord … Herders Conversations-Lexikon
INFANS — I. INFANS a non fando dictus est, teste Nonio: sicut Graec. νήπιος, a νὴ et ἔπω. Hic sive die sive noctu in lucem prodit, natalis dicitur dies, ut ex Varrone fuse explicat A. Gell. l. 3. c. 2. et quidem verae nativitatis terminus, nonus est… … Hofmann J. Lexicon universale
Infans — L infans, terme de Sándor Ferenczi, désigne l enfant qui n a pas encore acquis le langage, francisation du latin infans, infantis, désignant le très jeune enfant qui ne parle pas. Formé de in préfixe négatif et du participe présent de fari… … Wikipédia en Français
Infans, S. — S. Infans, (21. Febr. al. 14. März). ein Basilianermönch zu Palermo, der im Mart. Rom. Ordinis S. Basilii vorkommt. Vom Bollandisten Henschenius wird (Maj. VI. 70. nr. 3) angenommen, es dürfte besser S. Euphanius gelesen werden; doch findet sich… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Infans — Ịnfans [aus lat. infans, Gen.: infantisInfans= kleines Kind] s; , Infạnten (in fachspr. Fügungen: Infạntes): kleines Kind, Kleinkind … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
infans — in·fans … English syllables
infans — /infaenz/ In the civil law, a child under the age of seven years; so called quasi impos fandi (as not having the faculty of speech) … Black's law dictionary
infans — /infaenz/ In the civil law, a child under the age of seven years; so called quasi impos fandi (as not having the faculty of speech) … Black's law dictionary
infans — (Civil law.) A child under the age of seven years … Ballentine's law dictionary